Tańce Lachów Sądeckich

Ziemia Sądecka położona jest na południu Polski; z zachodu sąsiaduje z regionem Karakowa, ze wschodu z regionem Rzeszowa, od południowego zachodu z regionem Podhala. Tańce Lachów Sądeckich to przeważnie tańce wirowe. Charakteryzują się bogactwem motywów tanecznych. Składają się ze sztajerów, walców, a przede wszystkim z licznych polek tańczonych po kole lub w miejscu w obrotach, urozmaiconymi różnymi dodatkami, takimi jak tupanie, zginanie kolan, szuranie nogami, podnoszenie jednej nogi. Mężczyźni wykonują liczne okrzyki i gwizdy. Charakterystyczną grupę tańców stanowią „krakowioki”, wykonywane wyłącznie przez mężczyzn. Przeplatane przyśpiewkami stanowią męskie popisy. Tańce sądeckie tańczone są z godnością, dumą i precyzją z zachowaniem prostej postawy.

Strój Lachów Sądeckich

Stój kobiecy: spódnica w kwiaty, biała zapaska, biała bluzka czerwonym haftem na kołnierzyku i mankietach, czarny gorset z aksamitu zdobiony haftem, kozaczki sznurowane, włosy splecione w warkocz, czerwone korale, na głowie panien kwiatki, u mężatek chusta i gruba wełniana katana bogato zdobiona haftem, długa i szeroka spódnica. Strój męski: biała koszula z czerwonym haftem na mankietach i kołnierzyku wpuszczona w wełniane grube spodnie ozdobione kolorowym haftem i parzenicami, szeroki na ok. 20-24 cm skórzany pas, bogato zdobiony wielobarwnym haftem, pomponikami i dużymi płaskimi mosiężnymi guzikami waffenroki (czyli kaftan), czarny kapelusz z dopiętymi po lewej stronie kwiatuszkami, czarne cholewce. *parzenica: sercowaty wielobarwny motyw haftowany na spodniach.

Tekst Jadwiga Madej